Ben Yoktum,Sen Yoktun
Mavi odamızda karşıtlığı yoktu geceye düşen düşlerimin
sonsuzluğu arar gibiydi seni öpmelerim
bulutlar gölge yaparken güneşin batışına
o renk cümbüşü sendin
oysa ben güneşi batırırken eğleniyordum
mavi odamızda ezgiler vardı
sen vardın
ben yoktum
Fırtına öncesi sessizlikti
ki yağmur yağıyordu
ben avuçlarıma düşüşünü seyrediyordum
ellerini ellerime aldım / yorulmuşlardı
ben vardım
sen yoktun
kaldırımların iç tarafında yürüyorum artık
güneş gitti
yağmurlar dindi
sen yoktun
ben yoktum
bizim hikayemiz işte böyle bitti
Ali Kamil
“Ben Yoktum,Sen Yoktun”